Specjalista ds. legalności zatrudnienia cudzoziemców. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu oraz Studiów Podyplomowych Bezpieczeństwo i Higiena Pracy na Politechnice Poznańskiej. Zatrudniony przy wykonywaniu czynności kontroli i nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy, w tym przepisów i zasad BHP. Występujący przed sądami powszechnymi w sprawach cywilnych oraz o wykroczenia i przestępstwa przeciwko prawom pracownika.
Cudzoziemiec nielegalnie wykonujący pracę to cudzoziemiec nieuprawniony do jej wykonywania w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej: „ustawa o promocji zatrudnienia”) lub niemający odpowiedniego zezwolenia na pracę, niezwolniony na podstawie przepisów szczególnych z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę lub którego podstawa pobytu nie uprawnia do wykonywania pracy.
Zatrudnienie obywateli państw trzecich, a więc obywateli krajów nienależących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, który zrzesza kraje Unii Europejskiej oraz Islandię, Norwegię i Liechtenstein, co do zasady wymaga posiadania odpowiedniego dokumentu uprawniającego do legalnej pracy na terenie RP.
